Kent u dat? Dat u ergens komt en meteen denkt: hier hoor ik thuis. Of: hier heb ik een vorig leven doorgebracht.

Dat tweede, reïncarnatie, heb ik altijd een onnozel idee gevonden. Hoe kun je in meerdere levens ervaringen opdoen als je geen bruikbare herinneringen mag meenemen? Elke keer weer opnieuw het wiel uitvinden, wat heeft het voor zin.

Maar omdat het vandaag regent bezoek ik het plaatselijke Vikingmuseum in de Reykjanesbær, en daar hebben ze een fraaie replica van een langschip in de aula geplaatst. Het ding heeft echt gevaren: de veronderstelde Amerikaanse reis van Leif Erikson (bijna 500 jaar vóór Columbus) is er dunnetjes mee overgedaan.

En terwijl ik op het dek rondloop overvalt me een vreemd gevoel van déjà vu. Sterker nog, als ik mijn hand op het roer leg, loopt er een blonde IJslandse (is dat een pleonasme?) langs die me minnekozend aankijkt en zegt: ‘Alsof je nooit anders gedaan hebt.’

En ineens vallen al die jaren van moorden, plunderen en brandstichten op hun plek. Ineens begrijp ik waarom ik mijn hele leven al schapen steel. Schedels doorklief. Maagden ontmaagd.

Ik ben een oude noorman! Misschien Leif Erikson zelf wel. Wellicht heb ík in een vorig leven Amerika ontdekt.

Mensen, als dit geen reden is om mij massaal geld te sturen weet ik het ook niet meer.

Houdoe en tot morgen.