Natuurlijk weet ik intussen dat ik zo laat de telefoon niet meer moet opnemen. Maar het overvalt me. Ik heb gewandeld. Een beetje uitgerust. Dus neem ik wel op.

‘Hallo?’
‘Joortje! Ik ben het, Thierry.’
‘GOT GLOEIENDE.’
‘Heb je het gezien?’
‘Huh??’
‘Het debat met Mark. Heb je het gezien?’
‘Nee ik heb niks gezien. Ga weg.’

‘Geweldig was het, he?’ roept Thierry. ‘Ik zit het nu net voor de tweede keer terug te kijken. Op de NPO-app. Wat zie ik er fris uit, nietwaar? Heb je gezien hoe quasinonchalant ik erbij sta? Gewoon alsof ik geenen fuk geef. BAM!’
‘Ik ga ophangen, Thierry.’
‘Mark liet zich COMPLEET INMAKEN. Deksels, ik kreeg bijna medelijden met die man.’
‘Ik hang nu op.’

Thierry lolt. ‘Ik weet niet wat kanslozer was, de angstige kop van Rutte of dat geruite jasje van Pauw. Shopt die vent bij de kringloop? Afijn, wat een afgang voor Mark. Kostelijk. En het publiek, dat ging als één man achter mij staan!’
Er klinkt gepiep. 
‘Wacht even, Thierry,’ onderbreek ik, ‘ik heb iemand op de andere lijn.’

Ik zet Thierry in de wacht en neem het andere gesprek aan. 
‘Hallo?’
‘Joris! Jorisje!! HA HA HA HA. Ik ben het, Mark.’
Ik haal diep adem. ‘Daar was ik al een beetje bang voor.’
‘HAA HAA HA HA HAA. Ik ben Rutte.’
‘Ja. Luister Rutte, het komt even niet uit nu.’

Mark toetert in de hoorn. ‘Heb je het debat gezien? HA HA HA. Goed was ie, he? Potjandoossie. Hoe die Thierry door de mand viel, zeg!’ 
‘Ik ga ophangen, Mark.’
‘HA HA HAA HA HA HAAAA HA. Ik had niet verwacht dat het zo makkelijk zou gaan, Joortje. Ik dacht dat wordt zweten. Maar Thierry bezwijkt meteen. En de zaal was het volledig met me eens. HA HA HA wat een afgang. Heb je gemerkt dat ik hem steeds JERRY noem in plaats van Thierry? HAA HA HA.’

Ik wissel van gesprek. 
‘Thierry, kan dit een andere keer? Ik heb er nóg een aan de lijn.’
‘Wat bleef Mark weer emmeren over Rusland,’ roept Thierry. ‘Haatzaaien, dat is het. Die arme Russen over één kam scheren. Ik heb Poetin nog even van tevoren gebeld om het zeker te weten. Ik zeg: Vladimir, zijn jullie een dreiging voor het Westen? Njet, zegt ie. Nou dan weet je toch genoeg?’

Ik wissel van gesprek. 
‘Hallo, Mark?’
‘HA HA HA ik ben Rutte.’
‘Ja gotsamme, dat weet ik. Luister, ik ga ophangen.’
‘Heb je Thierry weer horen afgeven op de moslims?’ vraagt Mark. ‘Wat een haatzaaier is die vent toch. Een heel volk over één kam scheren. Schandelijk! HA HAA HA. En naïef dat ie is! Iedereen weet toch dat die Russen volkomen evil en onbetrouwbaar zijn?’

Ik wissel weer van lijn.
‘Thierry, ik hang nu echt op.’
‘En de naïviteit van die vent!’ giechelt Thierry. ‘De grenzen wijd open gooien voor de moslims. Iedereen weet toch dat moslims de vrouw niet voor vol aanzien? Daar is in onze moderne samenleving geen plaats voor, voor zulke misogynie. Zag je trouwens die blonde stoot in het publiek? Achter Mark? Groene trui? Sapperdeflap, die mag vandaag nog achter m’n fornuis komen staan.’

Weer wissel ik van lijn. 
‘Rutte, opzouten nu. Ik ga slapen.’
‘HAAA HA HA,’ zegt Mark. ‘Afijn, ik denk dat ik mijn standpunt duidelijk heb kunnen neerzetten. Namelijk: een sterk verenigd Europa als bolwerk tegen buitenlandse mogendheden dat vanwege de diversiteit volledig open is voor buitenlandse mogendheden. O, wacht …’

Ik schakel terug naar Thierry. 
‘Thierry, ik ga slapen. Doei.’
‘Het allerbelangrijkste is,’ zegt Thierry. ‘dat ik mijn standpunt helder heb neergezet. Namelijk: een sterk afgezwakt Europa dat machtig genoeg is om onze boreale identiteit te verdedigen tegen buitenlandse dreigingen. O, wacht …’
‘Welterusten, Thierry.’
‘Wat zei ik nou, was ik nu vóór of tegen Europa? Hallo? Hallo? Joortje?’

KLIK TUUT TUUT TUUT …