Toen ik gisteren in de hoofdstad was nam ik de omstandigheid te baat om mijn vriend Kareltje op te zoeken.

Kareltje had vroeger een Starbucks aan de Onkelboerensteeg, maar onlangs moest hij plaats maken voor een winkel waar ze uitsluitend hazelnootpasta verkopen.

‘Ach Joortje,’ jammerde hij, ‘moet je eens kijken wat er van onze mooie stad geworden is. Vroeger zat er een Starbucks op elke hoek van de straat. En nu is de authentieke ambachtelijke Starbucks volkomen verdwenen uit het straatbeeld. Ik herken de binnenstad niet eens meer!’

Kareltje barstte in tranen uit. 
‘Nog even en dan weten de jongeren niet eens meer wat Starbucks was. Er is totaal geen historisch besef.’